Februari 2020 Februari 2020
Een terugblik
We mogen terugzien op een mooi en stemmig afscheid van het koor Samen op Weg op de allereerste zondag van het nieuwe jaar. Na zevenenveertig jaar was het moment gekomen om het koor te ontbinden. Nog eenmaal mochten we, voor hen in eigen huis, genieten van hun zangkunst en de bevlogenheid waarmee gezongen werd. Een afscheid als dit heeft altijd iets dubbels: enerzijds mag voluit worden gezegd dat het mooi is geweest, en mooi is dan ook echt mooi, en anderzijds doet afscheid natuurlijk ook pijn. Die gemengde gevoelens waren er ook deze morgen. Het was echter heel passend dat juist in een dienst in eigen huis het jarenlange samen zingen zo tot een afronding mocht komen. Dat alle warme herinneringen nog maar lang zullen mogen blijven.

In Memoriam
Op 13 december overleed in de leeftijd van 92 jaar, Cornelia van Prooijen, voor velen Corrie. Zij heeft een lang en rijk leven mogen hebben in de zorgzaamheid voor haar dierbaren. Altijd stond ze klaar voor eenieder die op haar pad kwam. Daarin was ze zorgzaam en vasthoudend. Tegelijkertijd wist ze ook heel goed wat ze wilde en wat ze niet wilde en was ook daarin vasthoudend. Over haar geloof sprak ze eigenlijk weinig maar het was voor haar wel degelijk een zeer levende realiteit. Vanuit die innerlijke bezieling heeft ze in haar leven velen aangekeken en geholpen. Daarom meende ze ook dat een levend geloof betekent dat dat geloof ook te zien moest zijn in je concrete daden. Mede daarom, omdat dat zo bij haar paste, hebben we in de dienst woorden van de apostel Jacobus gelezen die daar ook over gaan. Haar diepste bezieling wilde ze handen en voeten geven in de omgang met de mensen om haar heen. Ze wilde zorgen voor iedereen, maar daardoor zorgde ze wel eens het minst goed voor zichzelf. En dat mag een compliment zijn. In de laatste periode verlangde ze er meer en meer naar om thuis te komen bij God en haar aardse leven af te leggen. Uiteindelijk heeft ze zo ook daadwerkelijk thuis mogen komen bij haar Hemelse Vader. Gedenken wij haar in warme genegenheid.


In Memoriam
In de tijd van kerstmis is volkomen onverwacht van ons heengegaan, Barbara de Jong – Boer, in de leeftijd van 77 jaar. Voor haar dierbaren betekende haar plotselinge heengaan veel verdriet en verslagenheid. Barry mocht de spil zijn van een warm en hecht gezin, waarin oprechte aandacht en genegenheid voor elkaar voorop stonden. Ook zelf was ze afkomstig uit een groot gezin. Dat betekende dat ze van haar jeugd af aan al had geleerd om stevig aan te pakken. En dat heeft ze ook in haar latere leven altijd gedaan. Jarenlang heeft ze aan de Goidschalksoordsedijk gewoond, samen met haar dierbaren. Maar ook toen haar kinderen waren uitgevlogen en ook toen in 1995 haar echtgenoot Henk overleed bleef ze haar vertrouwde plekje daar aan de dijk trouw. Daar heb ik haar meer dan eens mogen spreken. Altijd viel me op met hoeveel liefde ze over haar dierbaren sprak, maar ook kwam daar natuurlijk het gemis van haar dierbare echtgenoot ter sprake. Vanuit haar geloof wilde ze haar kinderen voorleven om het goede voor anderen te doen en oog voor die anderen te hebben in wat ze juist in hun situatie nodig hebben. Ook heeft ze veel betekend voor onze geloofsgemeenschap in de verschillende activiteiten die ze ontplooide. Zo had ze aandacht voor iedereen die op haar pad kwam. Haar geloof was voor haar een dragende kracht in haar leven en ze wist zich geborgen in de nabijheid van de Eeuwige God. In dat volle vertrouwen mocht ze bij de dankdienst voor haar leven uit handen worden gegeven aan de Levende God die ook voor haar een plaats heeft bereid in zijn land van louter licht. Gedenken wij ook haar in warme genegenheid.
Een heel hartelijke groet aan u en jullie allen.      Ds. Elzo Bijl
 
terug